HBS jaren:
Marja Hermans
Rijks: 1A '58-
Een levensloop…………………….
Met 4 jaar verhuisd van Enschede naar Venlo.
Hier begon mijn schoolloopbaan: de kleuterschool. Ik werd toegelaten als ik een tafeltje, stoeltje, tafelkleedje en plantje meebracht. Gelukkig was mijn vader handig: uit groentekistjes maakte hij een tafeltje en stoeltje.
Daarna 6 jaar de Zusters van Liefde en vervolgens:
de Rijks H.B.S
Leuke en minder leuke dingen komen in mijn herinnering terug.
Na HBS-
Kleuterleidsteropleiding gedaan en op mijn achttiende was ik kleuterleidster.Ik vond het een heerlijk beroep en deed er veel leuke dingen naast: badminton, pianospelen, tennissen, etc.
Op mijn 23e mijn man ontmoet, hij studeerde geschiedenis aan de KU, en op mijn 26e getrouwd. In 1975 studeerde mijn man af als historicus en werd geschiedenisleraar.
Wij hebben drie kinderen gekregen. In 1975 (een jongen), 1977 (een meisje) en in 1979 (een meisje).
Als kleuterleidster was het moeilijk weer werk te vinden. Ik ben diverse opleidingen gaan doen. "Volledig bevoegd onderwijzeres"; "Herintredende vrouwen: begeleidster pc gebruik"; "Docent informatica". Op dit moment ben ik docent bij het VMBO; afdeling handel en administratie.
Laatste jaren zijn niet zo gemakkelijk geweest. 13 jaar geleden is mijn man ziek
geworden, Burn-
(Will: Marja schreef mij op 17 mei 2007 dat haar partner op 23 februari 2007 overleden
is -
Bij de eerste werd ik ontslagen en ben ik jaren fulltime huismoeder geweest. Dit was een hele leuke tijd. Ik genoot van de kinderen, de contacten met andere "huismoeders", van mijn vrije tijd. Maar niet eerlijk tegenover mijn partner. Hij werkte ontzettend hard, en ik genoot van mijn vrije tijd.
Beter was: "samen genieten van vrije tijd en samen moe zijn van werken".
marja in klas 1-
1958-
marja 1960-
Een schoolfeest!! We vormden een meisjeskoortje en zongen o.a. Tom Dooley.
De begeleidende muziek overstemde ons koor….
Tekenen: Ik herinner me hooimijten en het Amsterdamse wapen
Mijnheer Vrijling: hij dacht me van het nagelbijten af te kunnen helpen Ik moest de vingers in een bakje stoppen. Ik heb weken met gele handen gelopen, alleen..ik bijt, tot mijn grote spijt, nog af en toe.
Het beekje langs het park, waar de stoere jongens overheen (en erin) sprongen.
De frites van de fritestent op het plein, met mosterd en mayonaise.
De ontzettend mooie gangen in de school, met de kapstokken, waar ik me achter de jassen verstopte als ik eruit gestuurd was
Het gevoel van alleen staan, alleen zijn…., terwijl ik er eigenlijk graag bij wilde horen….
Deze ziekte heeft veel impact, ook op partner en kinderen. In de periode dat hij thuis was, maar ook in de periode dat hij in het verpleeghuis zit. Wij zijn er als gezin sterker uitgekomen. Dat is niet zonder slag of stoot gegaan. Maar ik ben er heel blij mee. Zij gaan vaak naar hun vader.
Sinds twee maanden ben ik oma. Dat voelt erg goed en is erg leuk! "Het leven heeft weer toekomst!"
(Marja vulde 27 december 2007 aan, dat ze op
8 december 2007 weer een kleindochter erbij
had gekregen.)